بشری

تقدیر چنین بود که حضرت زینب سلام الله علیها از آغاز طفولیت تا پایان حیاتش در دامان مصائب زندگی کند ، از این رو کسی که سیره ی آن حضرت را مورد دقت قرار دهد ، خواهد دید که مصائب و آلام ، زنجیروار از آغاز تا انجام ، زندگی وی را احاطه کرده است .

و البته هر انسانی در دوران زندگی خویش با مشکلات و تلخی ها مواجه است ، حتی سلاطین و صاحبان جاه و مال نیز راهی برای گریز از ناملایمات و مشکلات زندگی ندارند ؛ لذا گفته شده است که : روزگار دو روز است : روزی به نفع تو و روز دیگر علیه تو . ( امام علی علیه السلام ) براستی کیست که همه ی امیال و آرزوهایش محقق شده باشد ، و کیست که یکی از نزدیکانش از دست نرفته و عزیزی از عزیزانش از دنیا نرفته باشد ؟

ولب غیرطبیعی است که انسانی در اقیانوسی از مصائب بزرگ ، مانند زینب کبری علیها السلام  زندگی کرده باشد ! وی یکی پس از دیگری از آماج شدائد و مصائب سیراب گشت تا جایی که به کنیه ی « ام المصائب » مخصوص گردید .

برگرفته از کتاب یادگار خیمه های سوخته نوشته محمدجواد مغنیه ترجمه علیرضا رجالی تهرانی ، ص 74

زینب ، زین العابدین را بهترین یاور ،

پرستار و طبیبی عاقل و حاذق

یار هم زنجیر ، مرغ هم پروتز

و هم تنها مدافع در صف پیکار

مهربان و مادری غمخوار

زنان را هادی و همدم

اسیران را مبلغ ، یار هم زندان

همنوای عاشق شاهد

و تنها عامل دلگرمی طفلان

زینب ، خفتگان کوفه را فریاد

آذرخشی سخت و وحشتناک

دشمن را نذیر و منذر آتش ، سفیر وحشت و فریاد

اندر بارگاه شام و کوفه تندری از خشم

« اشداء علی الکفار »

خطیبی عاقل و بیدار

یاران و اسیران را بشیر وصل و پیروزی

صبحگاهان را طلوع فجر بیداری

شام و شامی را کشاند مرز هوشیاری

مردم را پیام زنده و گویا زبان تند عاشورا

که باشد زینب جانان ؟!

سفیری شاهد و گویا